کارکردهای عصب ـ روانشناختی در اقدام کنندگان به خودکشی مبتلا به اختلال افسردگی اساسی

چکیدههدف: کاستی های عصب- روانشناختی اختلال افسردگی اساسی ممکن است با خطر اقدام به خودکشی در بیماران مبتلا به این اختلال ارتباط داشته باشند. در این بررسی، کارکرد های عصب- روانشناختی بیماران افسرده اساسی دارای سابقه دست کم یک اقدام به خودکشی و بیماران افسرده اساسی بدون سابقه اقدام به خودکشی و افراد سالم مقایسه شده است.روش: در یک بررسی پس رویدادی یا علی- مقایسه ای پانزده بیمار مبتلا به اختلال افسردگی اساسی غیرسایکوتیک دارای سابقه اقدام به خودکشی، پانزده بیمار مبتلا به اختلال افسردگی اساسی غیرسایکوتیک بدون سابقه اقدام به خودکشی و پانزده آزمودنی بهنجار از نظر کارکرد عصب- روانشناختی مقایسه شدند. آزمودنی ها به شیوه در دسترس انتخاب شدند. گروه‏ها از لحاظ متغیرهای سن، جنس و تحصیلات همتا شدند. به کمک آزمون های دسته بندی کارت های ویسکانسین (wcst)، رنگ- لغت استروپ (sc-wt)، مقیاس حافظه وکسلر تجدیدنظر شده (wms-r) و پرسش نامه افسردگی بک (bdi)، چهار حوزه کارکرد اجرایی، توجه انتخابی، حافظه دیداری و حافظه کلامی سنجیده شدند. داده ها به کمک آزمون های آماری تحلیل واریانس چندمتغیری، آزمون تعقیبی توکی و روش تحلیل کوواریانس تحلیل شدند.یافته ها: بیماران افسرده اساسی غیرسایکوتیک دارای سابقه اقدام به خودکشی به طور معنی‏داری بدتر از دو گروه دیگر در آزمون های دسته بندی ویسکانسین (001/0p< ) و رنگ- لغت استروپ (001/0p< ) بودند.نتیجه گیری: نارسایی های کارکردی بیماران افسرده اساسی غیرسایکوتیک دارای سابقه اقدام به خودکشی در کارکرد اجرایی و توجه انتخابی بیش از آن چیزی است که در اختلال افسردگی اساسی بدون سابقه اقدام به خودکشی دیده شده است. این کاستی های عصب- روانشناختی در اختلال افسردگی اساسی ممکن است یک عامل خطر برای اقدام به خودکشی باشد.